- insulsae
- insulsus, a, um, adj. [2. in-salsus], unsalted, insipid.I.Lit.:II.
amurcā insulsā perfundunt sulcos,
Col. 2, 9:gula,
that longs for tasteless things, Cic. Att. 13, 31, 4. — Comp.:cibus insulsior,
Hier. Ep. 22, 40.—Trop.A.Bungling, awkward:B.Tyndaris illa bipennem insulsam et fatuam dextra laevaque tenebat,
Juv. 6, 658.—Tasteless, insipid, silly, absurd:non insulsum huic ingeniumst,
Plaut. Mil. 4, 2, 79:est etiam in verbo positum non insulsum genus (ridiculi),
Cic. de Or. 2, 64:multa (in sermone) nec illitterata, nec insulsa esse videntur,
id. Fam. 9, 16:adulescens,
id. Cael. 29:acuti, nec insulsi hominis sententia,
id. Tusc. 1, 8.— Sup.:insulsissimus homo,
Cat. 17, 12.—As subst.: insulsae, ārum, f. (sc mulieres), silly creatures, Cic. Att. 9, 10, 2. — Adv.: insulsē, tastelessly, insipidly, foolishly, absurdly:aliquid facere,
Cic. Att. 15, 4:insulse, arroganter dicere,
id. ib. 5, 10:non insulse interpretari,
not amiss, not badly, id. de Or. 2, 54.— Comp.:nihil potest dici insulsius,
Gell. 16, 12.— Sup.:haec etiam addit insulsissime,
Gell. 12, 2, 6.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.